پوسیدگی طوقه و ریشه نهال های پسته در اثر fusarium solani در استان کرمان

در طول بهار و تابستان سال 1391 جهت مطالعه زوال نهال­های پسته از برخی نهالستان­های استان کرمان بازدید به عمل آمد. از نهال­های بیمار با علائم زردی، پژمردگی، کم­برگی، کوتولگی و پوسیدگی ریشه نمونه­برداری و به آزمایشگاه منتقل گردید. برای جداسازی عوامل بیماری، قطعات کوچکی از ریشه­های آلوده پس از ضدعفونی سطحی با محلول سفیدکننده 10 درصد و شستشو با آب مقطر سترون، بر روی محیط کشت pda کشت داده شده و در دمای °c25 نگهداری شدند. در این تحقیق 81 جدایه قارچی از نهال­های آلوده به دست آمد که fusarium solani با 46 جدایه (79/56 درصد کل جدایه­ها) بیشترین فراوانی را داشت. آزمون بیماریزایی در شرایط گلخانه با استفاده از جدایه­های f. solani بر روی سه رقم ”بادامی“،”سرخس“ و ”قزوینی“ انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار انجام شد. خاک گلدان­ها با 50 گرم بر کیلوگرم از مایه قارچ (مخلوط 50:50 از بذور کلنیزه شده گندم با قارچ و ماسه سترون) مایه­زنی شدند و گلدان­های بدون مایه قارچ نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. شاخص­های رشد گیاه شامل تعداد برگ، طول ساقه و شاخص بیماریزایی دو ماه پس از مایه­زنی دانهال­ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده­ها بر اساس نرم­افزار sas آنالیز و مقایسه میانگین داده­ها بر اساس آزمون دانکن ارزیابی شدند. بر اساس نتایج بدست آمده دو رقم ”قزوینی“ و ”بادامی“ به ترتیب به عنوان مقاوم­ترین و حساس­ترین رقم شناسایی شدند. اثبات بیماری زایی با جداسازی و شناسایی مجدد بیمارگر از نهال های مایه­زنی شده انجام گرفت.